Zomerterras

Eigenlijk zouden we zondag naar een museum gaan maar omdat we best laat wakker werden en we er eigenlijk niet uitkwamen waar we heen konden gaan besloten we naar ‘t Hof te wandelen. Een paar weken per jaar wordt daar het Zomerterras gehouden. Altijd heel gezellig !

Eerst zou alleen Luuk mee gaan maar voordat ik de straat uit was hing Rebecca al uit het raam : "Mamma, ik ga toch mee !! Wel zo gezellig natuurlijk….

Als eerste trok een bord onze aandacht waar ‘ laat hier uw wens vervullen’ op stond. Het zou mooi zijn als de wensen van Rebecca ‘ dat alle dieren een goed thuis hebben’ en dat er geen oorlog meer is’ uitkomen. In elk geval drijven haar wensen nu met een heleboel andere wensen in het water van `t Hof.

Een bijzonder gezicht…. ( Die met die bloemetjes erin geprikt is trouwens van de burgemeester )

De circusschool van Hannes en Co was er ook, Luuk ging meteen aan de slag…

en ook Rebecca was al snel druk in de weer. Gelukkig voor haar kwam ze al snel een klasgenootje tegen die haar wel wilde helpen met de één-wiel-fiets. Ze heeft zelf zo’n ding thuis maar doet er hier niets mee.

Het was niet echt druk dus ze konden alles doen wat ze wilden zonder lang te moeten wachten.

We keken ook nog naar een optreden van een aantal artiesten die een soort luchtdans uitvoerden. Echt geweldig om te zien, om kippenvel van te krijgen. Er werd niet bij gesproken of gezongen. Op passende muziek dansten ze in de lucht. De palen bogen met hun mee en er waren kinderen die het eng vonden. ‘ Ze vallen toch niet boven op me ?’ , zag je ze denken.

Wat een beetje jammer was was dat de lucht steeds donkerder werd…. Niet lang daarna voelden we de eerst spetters. Toen het echt begon te regenen werd de muziek snel uitgezet en kwamen de dansers naar beneden. Ik hoorde iemand achter me zeggen : ‘ Natuurlijk….we krijgen weer regen…’ En inderdaad, op het zomerterras regent het volgens mij wel erg vaak, vorig jaar jaar dansten we in de regen tijdens de laatste zaterdag van het Zomerterras.

We besloten even te schuilen. Maar toen het er naar uitzag dat het nog wel even zou blijven regenen besloot ik toch maar naar huis te lopen. Ik wilde ook niet zo laat eten omdat Sandra `s avonds kwam. Dat hebben we geweten… We waren nog maar net op weg toen het los barstte. De regen kwam met bakken uit de hemel en binnen een paar minuten waren we tot op ons ondergoed nat. Toen we eindelijk in de gelegenheid waren om te schuilen was het al niet meer nodig. Natter kon niet meer dus we konden net zo goed doorlopen. Luid zingend en soppend in onze schoenen liepen we naar huis. We hadden wel bekijks onderweg hihi… Koud werd het op een gegeven moment wel en thuis namen we dan ook wel meteen alledrie een warme douche !!

Parkpop en Paap

Gister was Marco om een uur of één hier en liepen we samen naar de trein. Met de trein naar Denhaag en vanaf daar met de Parkpop-bus tot het festivalterrein. Helaas maar met zijn tweetjes, een paar konden niet, de meeste hadden niet gereageerd en een aantal zouden we zien op het festival zelf. Jammer van het weer, het bleef regenen. Maar ik heb me nog nooit laten tegen houden door een beetje regen, nu dus ook niet. Helaas dachten de mensen die wel zouden komen daar anders over… Het ene SMS-je na het andere. ‘Sorry we komen niet, het is zulk rotweer hè…. ‘ Hier leest Marco een SMSje wat ik kreeg, ik snap nog steeds niets van mijn nieuwe toestel…

Hoe vind je trouwens onze flitsende poncho’s ? Gelukkig liep er een vrouw rond die die dingen verkocht. Voor 2,50 per stuk, dus dat was een slimme zet. Zelf heeft ze er denk ik amper 50 cent voor neer hoeven tellen. Was wel ideaal hoor, we bleven lekker droog en we liepen niet rond met zo’n onhandige plu. Ik heb die paraplu’s  nog net niet vervloekt bij de optredens. Je zag niets door die stomme dingen !

Al snel kwamen we in contact met een andere knettergekke basisschool juf. Wel heel erg gelachen ! Zij sprak een man streng toe over het gebruik van zijn paraplu. De man klapte ‘m in en durfde de plu ook niet meer op te steken. Dit kon zijn vriendin minder waarderen.

Het hielp wel trouwens !! We konden het optreden van Normaal veel beter volgen daarna…

Van de plattegrond was al snel niet veel meer over door de regen. Af en toe moesten we raden wat er op het gele, het groene of het Haagse X podium speelde. 

Ilse de Lange was ook erg goed ! Chris je hebt echt wat gemist !

Melanie C en Di-rect hebben we helaas niet gezien. De eerste begon om half acht, de ander een half uur later. We wilden niet het risico lopen in de tram te zitten als de voetbalwedstrijd begon en dus pakten we ruim op tijd de bus terug naar station HS. Vanaf daar pakten we de tram naar het centrum van Denhaag. De wedstrijd Nederland- Portugal keken we in de Paap, mijn favoriete Haagse tent. Het was daar erg druk en heel gezellig !

Wat ook nog leuk is om te vertellen… We waren nog maar net op Parkpop toen er een groep jongens langs liep. Eén van hen wees naar mijn T-shirt en riep hard : " Hé Threnody, coole band !! " Dat had hij snel gezien ondanks dat ik mijn jas en mijn poncho aan had. In de Paap viel ik wel wat uit de toom omdat ik niet in het oranje was. Verder was iedereen wel in het oranje… Het meisje rechts niet ? Nee dat klopt maar zij was voor Portugal.

De wedstrijd was zoals iedereen wel weet teleurstellend. Geen leuk voetbal om naar te kijken ook. Helaas we liggen eruit. Toch was er van een rot sfeer gelukkig geen sprake. Het bleef gezellig…

We keken wel vreemd toen er naast ons werd gejuicht toen Portugal scoorde. Er bleken ook Portugese fans in de Paap te zijn ! Zij na afloop helemaal blij dus…

Waar zou Marco het over hebben met de Portugal-aanhangster ? Over de wedstrijd misschien ?

Het was nog wel een heel gedoe om thuis te komen. Eerst misten we de trein op Denhaag CS doordat we onze kaartjes voor de trein moesten opzoeken. We renden naar de trein toen we staande werden gehouden voor de kaartcontrole. Gelukkig konden we nog een taxi nemen naar Denhaag HS waar we in elk geval nog een trein konden pakken naar Schiedam Centrum. Daar waren meer gestrande reizigers en met nog een stel vrouwen uit Limburg die hun auto bij Vlaardingen Oost hadden staan namen we een taxi naar Vlaardingen. Het was nog lastig ook om een taxi te krijgen ! We moesten een taxi uit Rotterdam laten komen omdat Schiedam/Vlaardingen een wachttijd van drie kwartier had ! En zo was het nog half vier voordat ik mijn bed in stapte. Gelukkig kon ik uitslapen vandaag…

Nog een keer Maasboulevard….

Van zaterdag op zondag zijn de kinderen en ik bij mijn ouders blijven slapen. Wel zo makkelijk omdat het feest van Gerard en Nardy bij mijn ouders in de flat werd gegeven. Om kwart over één hadden we beneden afgesproken met Anneke en met elkaar fietsten we naar de Maasboulevard. Mijn vader was even daarvoor al met de hele ploeg zeemannen vertrokken.

Bij de Maasboulevard aangekomen moesten we langs de kinderboerderij om bij de markt te komen waar Stuurloos zou optreden.Rebecca was niet weg te slaan bij de paarden en ‘familie’ van Saartje moet natuurlijk op de foto…

We waren precies op tijd bij Stuurloos. Leuk om te zien dat ze nu ook een levende mascotte hebben !!

Het optreden was weer geweldig en er bleven weer heel wat mensen staan om te luisteren en…mee te zingen !!

Wie staat er nu naast mijn vader ? Een nieuw lid ?

Na het eerste optreden van Stuurloos liepen we nog even over de markt. Bij een kraam konden kinderen ook nog een muziek instrument laten maken. Luuk heeft met die van hem Stuurloos bij hun tweede optreden nog begeleid.

En ja hoor, de ‘sekte’ van gister was er ook weer. Zij liepen weer kinderen te hypnotiseren en te zegenen.

Natuurlijk dronken we nog even een biertje en wilde Luuk wel even een foto maken….

Daarna weer terug naar de markt want Stuurloos trad daar opnieuw op. Rebecca had zich van tevoren afgevraagd of opa ook weer solo zou zingen… En ja hoor dat deed hij, en goed  !

Luuk zou ook zo bij het shantykoor kunnen hè ?

Na het optreden dronken we nog even een biertje backstage…

Daarna ging (o)pa met de andere Stuurlozen terug ( Anneke was toen al weer een tijdje weg ) en aten mijn moeder, de kinderen en ik nog even een patatje terwijl we naar Sugar lee Hooper luisterden die in de tent een optreden gaf. Ook buiten was het goed te volgen en het klonk erg leuk en gezellig !

Na het eten had Rebecca nog een verrassing voor mij. Ze had zonder dat ik het wist een ring ( die om mijn middelvinger )gekocht die ik eerder op de markt had gezien en die ik erg mooi vond. Van haar eigen geld ! Lief hè ?! Ze had ‘m thuis pas willen geven maar kon niet meer wachten.

Dat was wel een hele dikke kus waard natuurlijk !

Maasboulevardfeest

Zaterdag middag zijn de kinderen en ik naar de Maasboulevard gefietst waar sinds afgelopen donderdag al het Maasboulevardfeest aan de gang was. Ons hoofddoel was natuurlijk Threnody maar er waren nog veel meer leuke dingen te doen. Het was er natuurlijk ook perfect weer voor !! De kinderen trokken meteen na aankomst hun schoenen uit want zij hadden de verschillende springkussens ontdekt. Ik kletste terwijl bij met Chris en Marjan die ik daar tegen kwam.

Daarna gingen Chris en Marjan weer verder en liep ik samen met de kinderen naar een tent waar twee mannen Nederlandstalige nummers zongen. Geen idee wie het waren maar het klonk leuk. Helaas vond Luuk de muziek veel te hard en wilde hij weg. Bovendien was de hitte in de tent haast ondraaglijk !

Inmiddels hadden we ook wel dorst gekregen en dus haalde ik eerst wat muntjes. Daar probeerden ze me meteen op te lichten door me twee euro minder terug te geven. Gelukkig heb ik mijn broertje daar later nog voor gewaarschuwd want hij kreeg zelfs vier euro te weinig terug ! Tja ze verdienen wel lekker op zo’n manier natuurlijk…

Bij de muntjes kwam ik ook Susanne en Norman tegen. Van hen hoorde ik dat Tamarinde een karatedemonstratie zou geven in de tent. Dat wilden we natuurlijk wel zien !

Van je kinderen moet je het hebben… Eerst sta ik met Susanne te praten giet Luuk de helft van zijn appelsap over mijn jas en tas heen. Plakte lekker natuurlijk ! Loop ik na afloop van de karate demonstratie de tent weer uit trekt Rebecca aan een touwtje van de tent waardoor er een sloot water van het dak naar beneden kwam. Precies over mij heen natuurlijk ! We hebben wel gelachen. Daarna bleven de kinderen natuurlijk met dat touw in de weer…

Het werd steeds drukker en gezelliger.

De politie te paard gaf je een veilig gevoel….

….maar ook af en toe een bon. Hier is het rookverbod overtreden !

Eén of andere religieuze sekte ? In elk geval waren ze allemaal zo stoned als een garnaal volgens mij…. 😉

Daarna was het tijd om naar de circustent te lopen want Threnody begon aan hun optreden. Ik heb weinig foto’s gemaakt dit keer, ik kon bij het plaatsen dus kiezen uit twee. Dit was de beste. Uiteraard was het optreden weer geweldig ! Jammer dat ik halverwege weg moest maar ik moest de kinderen om kwart over zeven al weer in hun trouwkleren hebben en dan het liefst met een volle maag.

Rebecca, Lisa en luuk, als jongste fans, helemaal vooraan.

Maasboulevardfeest !

Vandaag en morgen ben ik weer te vinden op het Maasboulevardfeest in Schiedam. Hopelijk werkt het weer mee maar gezellig wordt het toch altijd wel !

Zaterdag 3 Juni – 16.45 Threnody locatie circus

Zondag  4 Juni – om 14.00 en 16.00 Stuurloos locatie markt

Threnody

Om kwart over acht ging ik de deur uit. Natuurlijk begon het net weer te regenen, eerst zacht maar al snel kwam het water met bakken de lucht uit. Mijn spijkerbroek plakte al snel aan mijn benen vast en mijn even daarvoor zo zorgvuldig aangebrachte make-up was ook meteen verdwenen. Over mijn haar zal ik het maar helemaal niet hebben…

Threnody gaf gister een concert in Total Music in Schiedam. Ik kende de locatie niet. Wat op zich ook niet vreemd was want deze bevond zich op een afgelegen bedrijven terrein. Voordeel ? Je hebt er niet snel klachten over geluidsoverlast. Nadeel ? Er komen geen bussen ! Toen ik aan kwam was het nog stil. Ik maakte mijn fiets vast aan een hek, just in case, en liep naar binnen. De vrouw waar ik het kaartje kocht vroeg verbaasd of het regende. Was ik dan op de fiets ? Ik antwoordde dat er vast geen bus voor de deur stopte. Nee, dat dacht zij ook niet….

Behalve Threnody en vaste aanhang was er nog niemand. Al snel liep ik mee naar achter om back stage nog even een biertje te drinken. Was heel gezellig al kwam er op een gegeven moment iemand zeggen dat alleen de bandleden backstage mochten blijven, alle aanhang ( zelfs partners ! ) moesten naar de zaal. ‘Anders verdienen we niets !’ liet de man er nog even streng achteraan horen.

In de zaal zag ik dat Susanne en Leon inmiddels ook waren gearriveerd. Om half tien, de tijd dat Threnody officieel zou spelen was het nog ontzettend stil maar gelukkig begon het daarna toch wat drukker te worden. Helemaal vol kregen ze de zaal niet maar het was wel heel erg gezellig. Het weer werkte natuurlijk ook niet echt mee. Zoals Henry het zo mooi zei : ‘ Over het weer hebben we geen ‘control’….’ Ook kan het mee spelen dat ze over twee weken optreden op het Maasboulevard festival , wat uiteraard gratis is. ( baal ik natuurlijk weer dat het op de dag is dat Gerard en Nardy hun trouwfeest geven !! )

Ik vond het nog veel beter dan de CD presentatie in Nighttown. Nu speelden ze ook veel oude nummers en Susanne en ik gingen echt even terug in de tijd. Iedereen was het er mee eens, het was in één woord geweldig !

Henry

René

Hans

Ernst

Ook na het concert was het nog erg gezellig. Ik kwam veel oude bekenden tegen. Soms moest ik even denken… ‘ Waar ken ik hem dan van ? ‘ Gelukkig wist hij het nog….

Hier Hans, Mylene en Jago, Sandra op de achtergrond…

Wat heel gek was en waar we dus ook erg om hebben moeten lachen was de muntverkoop. Op de foto zie je dat linksachter. Het was heel rustig en dan moest je eerst muntjes kopen en dan een paar meter verder aan de bar je drankjes bestellen !! Dat geloof je toch niet ? Op een gegeven moment kwam ik net een paar muntjes te kort, vroeg de barjuf dus even te wachten en was binnen twee seconden terug met mijn muntjes. Ach ja als je je personeel bezig wil houden moet je toch iets verzinnen….

Als afsluiting zijn Susanne, Leon en ik nog even naar het podium geweest. Was ook nog heel gezellig. Daarna naar huis gefietst, dat ging gelukkig nog prima. 😉

The Hellacopters

Wat is internet toch een geweldig medium ! Toen ik gister een beetje aan het rond surfen was besloot ik eens te kijken hoe het met een vroeger vriendje ging. Lang geleden, ik was een jaar of twintig had ik een Zweeds vriendje, Robert. Ik leerde hem kennen in Nighttown. Hij was op interrail en deed Rotterdam aan om een concert van vrienden bij te wonen. Van zijn vrienden, leden van de band Entombed, was ik een grote fan. Na het concert gingen we nog wat drinken in een café in Schiedam. We zoenden elkaar bij het afscheid en spraken af twee dagen later bij een festival ergens in Nederland ( ik weet niet eens meer waar ) Geen tijd of plaats, alleen ergens op het festival terrein. Ik wist verder niets van hem, ik had geen adres of telefoonnummer. De andere dag kon ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik dat niet gevraagd had en mijn vriendin Nathalie die Magnus, de vriend van Robert wel zag zitten dacht hetzelfde. Maar goed, twee dagen later gingen Nathalie en ik dus zoals afgesproken naar het festival. We konden op twee plaatsen in Nederland overstappen op de goede trein. Wij kozen voor Breda. Op het station van Breda hoorden we dat het festival niet doorging. Wat baalden wij, vreselijk !! We zouden Robert en Magnus nooit meer zien !
Op dat moment zag ik ineens Robert lopen in de stationshal. Of het zo moest zijn !! Robert en Magnus waren er ook achter dat het festival niet doorging en stonden op de trein naar Parijs te wachten. Robert moest ineens naar de WC en liep terug de stationshal in. En daar kwamen wij hem tegen….Ongelofelijk maar waar… ze hadden hetzelfde station gekozen om over te stappen en waren daar ook nog eens op dezelfde tijd.

We zijn met elkaar de stad in gegaan. Volgens mij zijn we naar Rotterdam gegaan maar het kan ook zijn dat we in Breda zijn gebleven. Ik weet het niet meer… In ieder geval hadden we een heerlijke dag en aan het eind van de dag brachten we hen opnieuw naar de trein richting Parijs. Dit keer wisselden we wel adressen uit en drie weken later gingen Nathalie en ik met een interailkaart richting Zweden. Tussen Magnus en Nathalie is het helaas verder niets geworden maar tussen Robert en mij zat het wel goed. Overdag trok ik met Nathalie op omdat Robert gewoon moest werken. Samen gingen we er met de trein op uit of we keken wat rond in de buurt. `s Avonds waren we vaak in de oefenruimte te vinden waar Robert met zijn bandje oefende. De relatie met Robert duurde een jaar of twee. We hebben een heerlijke tijd gehad, de ene keer in Zweden de andere keer in Nederland. We gingen skiën, reden op een snowscooter, ik maakte de kerst in Zweden mee, echt geweldig. Soms kwam het wel eens ter sprake waar we moesten gaan wonen als we wilden samen wonen. We kwamen er niet uit en ik maakte een einde aan de relatie.

Heel af en toe hadden we nog contact als Robert met zijn band op tournee was in Nederland. Soms alleen via de telefoon ” Hallo ik speel vanavond in Eindhoven kom je ook ? ” Nee dus, ik zit niet één twee drie in Eindhoven en ik heb ook niet zo snel mijn kids gedumpt. Nu is het al een behoorlijke tijd geleden dat hij in Nederland speelde. Het bandje van toen bestaat niet meer maar inmiddels speelt hij in een redelijk bekende band the Hellacopters. Gister besloot ik dus weer eens een kijkje te nemen op hun site. Ik heb één CD van hen maar inmiddels hebben ze er nog wel een paar meer. Leuk om te beluisteren en te bekijken want er staan ook videoclips op.
Ik ben heel benieuwd wie die pizzaclip heeft bedacht. Altijd als we uitgingen moest Robert een pizza eten. Bij mij kwamen die dingen al snel mijn neus uit. Getver….
Robert is de drummer trouwens…

de clips

I’m in the band en Everything’s On TV

Threnody-Control deel 2

Die nieuwe CD van Threnody maakt ook thuis heel wat los.
( Ik denk dat de buren het ook konden mee zingen.)

Threnody

October 7th, Nighttown, Rotterdam – Release party for our new CD “CONTROL”

Admission: €10,– (show your ticket and you get a free CD of our new album)

The album “Control” will be available through our site and at your local record shop

For more information mail Threnody
mail@threnody.com
info@redrumrecordz.com
http://www.threnody.com

Morgen geeft Threnody een optreden in Nighttown in de grote zaal. Met de mannen van threnody ( tenminste…twee ervan ) ben ik al lang bevriend. Vijftien jaar geleden leerde ik hen kennen in de Blokhut, een hardrockcafé in Rotterdam-zuid. En ik kwam vooral in de groep terecht toen ik een ( knipperlicht ) relatie kreeg met bassist Henry. Met de groep bedoel ik uiteraard niet alleen Threnody maar ook alle vrienden er om heen. ( Marco, Ruud etc.) We zaten vaak in de oefenruimte als Threnody moest spelen en bij optredens waren we ook altijd van de partij, al was het in een afgelegen oord en moesten we er heen met de boerenbus.

Al zie ik de meeste niet zo heel vaak meer, de band ( zowel letterlijk als figuurlijk ) blijft en ik vind het altijd weer erg leuk om ze te zien.
Gelukkig heb ik oppas kunnen regelen en kan ik morgen naar hun CD presentatie toe.
Lang geleden dat ik ze voor het laatst heb horen spelen en ik ben dus erg benieuwd !
Ook ben ik nieuwsgierig wie er allemaal zijn ! Waarschijnlijk wordt het ook meteen een reünie !!

En voor de mensen die ook zin hebben om naar Nighttown te komen , het kost 10 euro maar je kan je toegangsbewijs later inwisselen voor een CD !!
Het voorprogramma begint om 22.00u.
Of de muziek van Threnody iets voor je is kun je op de site beluisteren én bekijken want er staat ook een videoclip op de site

Het festival

Ik besloot op de fiets te gaan naar het festival op de plantage. Het is een ongeveer 20 minuten fietsen en met het OV heb je twee bussen nodig om er te komen. Als ik `s nachts niet meer in staat was om terug te fietsen zou ik mijn fiets de andere dag wel ophalen. Om iets over negen was ik in de stad. Ik zette mijn fiets alvast in het centrum aan een paal, want daar zouden we zeer waarschijnlijk toch de avond afsluiten. Daarna liep ik naar de plantage waar het behoorlijk druk was. Het deed me heel erg denken aan het Plantage festival wat vroeger elk jaar was en waar we altijd met een grote groep heen gingen. De laatste keer dat het was, was Rebecca drie en Luuk lag nog in de kinderwagen. We zijn toen uiteraard niet lang gebleven…

De tijd dat we met een grote groep gingen is voorbij en aan de andere groepen op het festival zie je dat jezelf oud wordt. Wat een broekies allemaal ! Ondanks de drukte had ik Suzanne en haar vrienden snel gevonden. We dronken een biertje, waarna we even een rondje liepen over het terrein. Er waren twee velden. Eén waar af en toe een band speelde en verder door een DJ muziek werd gedraaid. Daar kon je ook drankjes kopen. Hier was het het drukste. Op het tweede veld kon je zitten aan een lange tafel met banken of zitten op autobanden met kussens. Wat zat dat geweldig ! Die wil ik ook wel in mijn tuin !

Ook lagen er allemaal kussens op de grond waar mensen relaxt op lagen. Er waren daar ook groepjes aan het dansen. De muziek ( House) hier was alleen niet echt mijn stijl.

Op een gegeven moment kwamen er twee grote insecten aanlopen in het donker, echt geweldig om te zien. Later zagen we twee onderzoekers die op zoek waren naar deze insecten. Ze lieten aan de omstanders een boek zien waar deze insecten instonden en vroegen of iemand ze soms gezien had. Later maakten ze van hun grote boekenkast een bureau. Echt goed waren ze !

Later liepen we toch maar weer terug naar het andere veld waar ook weer een band begon te spelen.

Mala Vita is echt een geweldige band !!

Om twaalf uur was het festival afgelopen en liepen wij naar het Podium. Vroeger kwam ik elke donderdag in het podium en kende ik echt iedereen. De laatste keer dat ik er was, was ik hoogzwanger van Rebecca. Daarna ben ik er nog één keer geweest een aantal jaar geleden ( 5 ?) na het promotiefeest van Ruud, maar toen waren er niet veel bekenden.
Nu waren we net binnen of er kwam een oude bekende op me aflopen, zijn naam wist ik alleen niet meer. Toen hij zich opnieuw voorstelde wist ik het weer. Natuurlijk, Marcel !! Met Marcel praatte ik elke week wel. We hadden diepe gesprekken over van alles en nog wat, we vertelden elkaar echt alles…Erg leuk om nu de draad weer op te pakken. Hij was inmiddels ook getrouwd geweest, heeft ook een dochter gekregen en is nu weer alleen. Marcel is de jongen links van mij, de jongen rechts ken ik ook nog uit mijn podium tijd.

Ik stond nog wel gezellig te kletsen maar de anderen wilden verder. We liepen dus naar het Weeshuis waar we nog een paar afzakkertjes namen. Om half drie wilden we nog wat eten, helaas waren alle eettentjes dicht. Dus namen we afscheid en fietste ik naar huis. Ik was het nog niet echt zat en had nog wel even door kunnen gaan maar het had wel als voordeel dat ik nog nuchter genoeg was om naar huis te fietsen.
Om drie uur was ik thuis, om half vier stapte ik mijn bed in.

Vandaag heb ik niet veel gedaan. Ik sliep uit tot half twaalf. Om kwart voor één moest Boris weer een prik halen. Samen met mijn moeder moest ik weer veel moeite doen om hem in zijn vervoersmand te krijgen. Hij kroop weg onder de keukentafel en zette zijn nagels in mijn armen toen ik hem er onder vandaan haalde maar het is weer gelukt. Het gaat nog steeds het zelfde. Het eten gaat redelijk, wel zit hij nog steeds op hetzelfde plekje op de keukenvloer en doet hij verder niets. Zijn ademhaling is nog steeds heel snel. Duidelijk dat hij nog steeds erg ziek is. Vanmiddag heb ik even lekker in het zonnetje zitten bellen, in bikini ! De laatste keer dat ik in bikini was is al een behoorlijke tijd geleden, nog voor de zomervakantie. Verder hield ik mij bezig met was vouwen en opruimen. Een lekker rustig dagje dus…