Blijdorp

Maandag besloten we naar Blijdorp te gaan. We waren een beetje bang dat regen roet in het eten zou gooien omdat er een aantal buien waren voorspeld maar achteraf bleek het heerlijk weer te zijn. Heel de dag een heerlijk zonnetje maar niet te warm. Wat ook heel fijn was, was dat het zo rustig was in de dierentuin. Misschien hebben mensen zich toch laten afschrikken door het weerbericht.

Ik kocht meteen weer een abonnement voor dit jaar en mijn moeder kon gratis mee op een introducé kaartje. Zo’n jaarabonnement kost mij met de Rotterdampas maar 50 euro per jaar ( nu was hij trouwens nog goedkoper omdat ik ‘m vrij laat kocht ) en ik krijg dan ook nog eens drie introducébonnen ! Een normaal entreekaartje kost 15 euro dus ik zou wel gek zijn als ik het niet zou doen. Daar komt bij dat de kinderen en ik helemaal gek zijn op Blijdorp en we hier vast weer vaak te vinden zijn dit jaar.

Als eerste liepen we naar de schildpadden die we nu weer eens buiten zagen. Sinds ons bezoek aan Theo en Ria wil Rebecca zelf een schildpad al mag hij van haar wel iets minder groot zijn als de schildpadden in Blijdorp. Op het bord stond dat de schildpadden in Blijdorp nog ukkies zijn. Zie hier, één van de ukkies……

De prairyhondjes mogen we ook nooit overslaan. Hier is Rebecca ook bijna niet weg te krijgen ! Ze zijn ook zo schattig en ze pakken de grassprietjes uit je hand.

Het koffierondje was helemaal gratis met de ketelbinkies uit de Rotterdampas. Leuk toch ?

lunchpauze….

Of het door de daling van de temperatuur kwam waardoor ze meer energie hadden weet ik niet maar echt alle dieren waren met elkaar bezig. Gelukkig hebben Rebecca en Luuk het bij de apen gemist en zag het er bij de rest nog redelijk onschuldig uit. ;-))

Wat dacht je van zoenende papegaaien ? Een herrie dat ze maakten !! Kleine kinderen begonnen spontaan te huilen of zaten met hun vingers in hun oren.

Op de foto niet te zien maar ook de zeepaardjes konden niet van elkaar afblijven.

Bij de Varanen wilde de één wel ‘spelen’ maar de ander had geen zin. Toen de ander zijn ogen dicht deed beet de ander in zijn hoofd net zo lang tot hij aandacht kreeg.Dit ging zo een aardig tijdje door…

We hebben een heerlijke dag gehad, hebben alles gezien wat we wilden en zijn natuurlijk ook nog een tijd in de speeltuin geweest. Mijn moeder en ik op een bankje in het zonnetje, de kinderen in de Oewanja kinderjungle.

Middagje Blijdorp

Wat hebben we een geluk gehad met het weer vanmiddag, het was echt heerlijk ! Rebecca is op woensdag om half één uit en nadat we haar hadden opgehaald reden we meteen door naar Blijdorp. Van tevoren had ik echt zo’n gevoel dat ik eigenlijk veel te veel te doen had om een middagje weg te gaan. Ik ben al zo weinig thuis en er is nog zoveel wat ik eigenlijk zou moeten doen. Maar ja we hadden nog één introducébon die voor 1 Mei op gemaakt moet worden en gister heb ik van Manon zelfs nog een parkeerbon gekregen. Zij had er nog twee en die moesten ook voor 1 Mei op.

Met de drukte viel het heel erg mee, ik had met dat mooie weer veel meer bezoekers verwacht.
Echt een heerlijke middag dus…

een prairiehondje

Even een boterhammetje eten…

Toen we net in de dierentuin waren keken de kinderen even bij de geitjes…en Rebecca bleef de rest van de middag vragen ‘of we aan het eind nog wel ff naar de geitjes terug wilden gaan..’ Volgende keer gaan we maar naar de kinderboerderij !

De olifanten waren vandaag heel actief ! Vooral de kleintjes gooiden steeds water omhoog.

Prachtig al die jonge dieren, we hebben er heel wat gezien….

En zulke klimfoto’s mogen natuurlijk ook niet ontbreken.

Wie vindt ze nou niet leuk, die stokstaartjes…..

Erg vervelend hoor dat die kinderen altijd maar in die speeltuin willen spelen…moet je nog verplicht in het zonnetje op een bankje zitten !

Sophietje

Toen ik besloot Saartje in huis te halen heb ik niet eens serieus gedacht aan de mogelijkheid twee konijnen te kopen. We zijn niet zo groot behuisd en bovendien moeten we ook een beetje op het geld letten. Twee konijnen betekenen meer voer, zaagsel en hooi maar ook twee keer alle inentingen en dierenartskosten. Toch begint het steeds meer aan me te knagen dat Saartje straks in de zomer twee weekjes alleen is. We moeten nog iemand vinden die haar twee weken in huis neemt. Maar halen ze haar er dan ook elke dag even uit om met haar te spelen ? Saartje is echt een gezelschapdier. Ze vindt het heerlijk om te spelen en te kroelen. Ook zat het me dwars dat het zusje van Saartje, vorige week nog steeds in de dierenwinkel zat. Vrijdag besloot ik ineens dat het zusje van saartje dan ook maar bij ons moest komen. Kreeg Luuk ook nog zijn zin, er zou dan toch nog een Sophietje komen. ( Er was wat strijd geweest over de naam )

Rebecca belde naar de dierenwinkel, of het zusje er nog zat en of ze nog bij elkaar zouden kunnen na een week of vier. Volgens de winkelmevrouw die opnam zat ze er nog en ging dat nog prima. Voor 99% zeker zou het goed gaan.
Wij helemaal blij naar de winkel. Komen we daar, krijgen we daar te horen dat het helemaal niet gezegd is dat het goed zal gaan met de twee konijnen. Omdat ze alweer een paar weken gescheiden zijn zullen ze elkaar niet meer als familie herkennen en dus is het nog maar de vraag of het zal klikken. Ook kan het zijn dat ze elkaar nu accepteren maar elkaar over een paar maanden ineens de tent uit vechten. En die gevechten gaan soms tot bloedens toe. De vrouw vertelde dat een collega het wel eens mee had gemaakt met twee konijnen. Toen hij `s ochtends in de winkel kwam zat alles onder het bloed en had één van de twee het niet overleefd.
Ja en dan sta je daar in de winkel en dan moet je een beslissing nemen. Wat als Saartje het loodje zou leggen ? De vrouw adviseerde ons er thuis nog eens over na te denken en dan zou ze Sophietje niet verkopen tot ze wat van ons had gehoord. We mochten de konijntjes dan een dagje bij elkaar zetten om te kijken of het klikt. Maar als het zou klikken zou het later nog fout kunnen gaan. Zonder Sophietje gingen we naar huis, Rebecca uiteraard in tranen. Luuk niet, voor hem hoefde een tweede konijn niet zo. ‘We hebben er toch al een ?’, was zijn enige commentaar. Ik begon ik het internet af te spitten waar ik hoopte meer informatie te vinden, zodat het mijn keuze makkelijker zou maken. En ik besloot, ik doe het niet. Misschien komt er ooit nog een tweede maar dan wil ik er een hoop tijd aan besteden om ze aan elkaar te laten wennen. Bovendien tijdelijk in twee hokken. Vrijdag opnieuw tot vier uur op MSN, het begint een gewoonte te worden…. leuk en verslavend…

De andere dag belde ik de dierenwinkel. Ik vertelde dat ik belde over de hangoor met de rechtopstaande oren. De vrouw vroeg of ik de witte bedoelde, met de beige vlekjes. Toen ik dat bevestigde zei ze : ” Maar die heb ik net verkocht !” Aan haar was niets doorgegeven en er was net een mevrouw gekomen die haar had gekocht. Nu was het in dit geval niet zo erg omdat ik er vanaf zag maar stel dat ik het wel had willen proberen ! Voor Sophietje vind ik het wel heerlijk hoor, ze zat daar zo alleen als groot konijn tussen al die babykonijntjes, als enigste alleen in het hok.
Ik kreeg wel het vermoeden dat Demi, Sophietje voor haar verjaardag had gehad omdat zij zaterdag jarig was en misschien ook een konijn zou krijgen. Zij wist dat ‘Sophietje’ook een knuffelkonijn was. In dat geval zou Rebecca denk ik wel even hebben moeten slikken. ‘Haar’ Sophietje bij een vriendinnetje…
`s Middags ging ik op verjaarsvisite maar het bleek dat er toch voor een computer was gekozen. Ook een erg mooi cadeau natuurlijk ! Het blijft wel heel toevallig dat Sophietje ineens verkocht is. Alhoewel toeval… ? Het geeft mij in elk geval een hoop rust.

Norman belde nog, hij en Susanne waren de kelder aan het opruimen en zij kwamen daar een nog nooit gebruikte picknickmand tegen, compleet met borden, bestek, snijplank enz…. ‘ Dat is wel wat voor Kitty ! ‘ had Susan gezegd. Natuurlijk wilde ik die inderdaad erg graag hebben. Ik ben gek op picknicken ! Ze kwamen de mand meteen langsbrengen. Dank jullie wel, ik ben er erg blij mee ! De lente kan wat mij betreft beginnen…
Gisteravond ben ik met mijn ouders naar de verjaardag van mijn tante geweest. Leuk om al mijn achterneefjes en nichtjes weer eens te zien en het was erg gezellig. De rest van de nacht weer doorgebracht op MSN, al snel was het opnieuw vier uur…. Was toch wel weer leuk hè Sem ? Een soort digitale kroeg, een lekker glas wijn en een goed gesprek.

Serpo

Een week vakantie is zo voorbij. Daarom, en ook omdat ik de vakantie toch al niet echt fit begon, besloot ik om er een niet al te drukke vakantie van te maken. Eén uitstapje midden in de week leek me een goed idee in plaats van de week vol te proppen met allerlei bezoekjes en uitstapjes. Iets waar mijn vakantie meestal mee vol gepropt zit.

Gister belde er een vriendinnetje van Rebecca of ze mee ging zwemmen. Rebecca was meteen helemaal blij want haar andere vriendinnetjes zijn allemaal op vakantie en ze verveelde zich een beetje. Bovendien is zwemmen een grote hobby van haar. Een kwartier later ging opnieuw de telefoon. De vader van het vriendinnetje had gezegd dat Luuk ook wel mee kon want dat was wel leuk voor haar broertje die bij Luuk in de klas zit. En zo was ik dus ineens een paar uur kinderloos en hadden Rebecca en Luuk een heerlijke middag.

Vandaag zaten we al vroeg in de trein richting Delft. Ik wilde eens een kijkje nemen bij Serpo, een reptielenverblijf met krokodillen, slangen, vogelspinnen enz. Daar kunnen wij met onze Rotterdampas gratis heen maar we waren er nog nooit geweest. De kinderen vonden het erg leuk. Vooral Rebecca vond het helemaal geweldig. Ik ook wel trouwens. Het is niet groot maar er is genoeg te zien en te leren. Jammer genoeg werden de krokodillen pas om drie uur gevoerd en daar konden wij niet op wachten want dat had ook wel erg leuk geweest om te zien. Het personeel is erg aardig en enthousiast, de consumpties en de souvenirs zijn betaalbaar. Ik heb maar één minpuntje gevonden en dat zijn de WC’s. Wij waren er om half elf en Serpo gaat pas om tien uur open. In de WC’s stonk het echter al behoorlijk, echt een olifantenverblijf is er niets bij.

Rebecca en Luuk kregen allebei een speurtocht. Luuk de speurtocht tot zeven jaar en Rebecca die van negen tot twaalf, ze hadden drie verschillende.
De krokodillen waren natuurlijk het leukst om te zien. Rebecca en Luuk zijn nog wel een keer heel erg geschrokken. Ze stonden voor een glazen ruit met daarachter een krokodil. Wat lag dat beest stil, zou hij nog leven ? Ineens schoot de krokodil met zijn bek open richting het glas, duidelijk in de aanval naar Rebecca en Luuk. Rebecca was zo geschrokken dat ze meteen in tranen was en Luuk stormde meteen een paar meter achteruit. Ik kwam niet meer bij…

De slangen waren ook erg bijzonder om te zien. Met bewondering hebben we staan kijken hoe een Cobra zijn mooie briltekening liet zien. Pas veel te laat kwam ik er achter dat ik daar een mooie foto van had kunnen maken maar helaas, toen deed hij het niet meer…

Hier kon je je kracht vergelijken met de kaken van een krokodil. Met je handen moest je krachtzetten op de weegschaal. Ik haalde 60 kg ( Rebecca 20 geloof ik ) een krokodil 3000 !
Brrrr….ik zit niet graag tussen die kaken geklemd.

Een krokodil kan makkelijk één uur onder water. Hoe lang hou jij dit vol ?
Uh ja….iets minder lang.

Er waren behalve dieren ook andere dingen te zien. Foto’s van handen bijvoorbeeld, na het oplopen van een giftige slangenbeet. Geloof me die wil je niet zien !
En dit vond ik ook vreselijk, een partij uit Vietnam afkomstig met allemaal flessen met dode slangen erin. Men denkt dat het aftreksel van de slangen potentieverhogend werkt. Dit is niet waar maar daarom moeten wel veel slangen sterven ! Dit komt niet alleen in Azië voor, ook in Frankrijk verkopen ze medicinale drankjes ‘Aqua Vipera’ met een dode adder erin.

Toen zagen we de ijskast met het bordje ‘Sssssssssssssst wij slapen, zachtjes openmaken’.

Daarin lagen de overwinteraars, slangen, schildpadden…
Dit vond ik niet vreemd. Ook mijn buurvrouw bewaart haar schildpadden `s winters in de ijskast.

Hier mochten Rebecca en Luuk een slang aaien en Rebecca heeft hem later ook vast gehad. Ze was meteen helemaal verliefd en wil zelf ook een slang als huisdier. Rebecca’s vriendinnetje Jet heeft ook een slang en ik wist dat Rebecca daar ook helemaal gek van is maar ik vind een slang een minder goed idee. Die slang is nog niet eens het probleem maar al die levende vogels en muisjes die je hem moet voeren. Getverdemme !

Ik kan me trouwens nog goed herinneren dat ik vroeger de Boa van mijn neef wou overnemen maar mijn ouders vonden dat niet goed. Ik vond dat toen zo lullig !

Hier tekent Luuk het mooiste dier na wat hij die dag heeft gezien. Dat was een opdracht uit zijn speurtocht. Zijn mooiste dier was ? ……juist, een krokodil.

Om kwart voor één liepen we richting station. In het station aten we onze zelf meegebrachte krentenbollen op. Daarna liepen we het station weer uit richting het huis van Lizan, een oude schoolvriendin die in Delft woont. Ik had haar alweer een hele tijd niet gezien dus het was weer erg leuk om bij te kletsen. De kinderen vermaakten zich ook prima. Lizan’s zoon Chris is van ongeveer dezelfde leeftijd als Luuk en Chris had ook nog drie vriendjes van school bij zich. Tja, Lizan is ook een juf hè…daar struikel je altijd over de kinderen. Hier is het ook altijd openhuis.
Rebecca vermaakte zich wel met Luuk ( ja ook de jongste zoon van Lizan heet Luuk en laat Rebecca nou Chris hebben geheten wanneer ze een jongetje was geweest, echt heel toevallig ! )
Om iets voor half vier liepen we weer richting trein. En laten we nu alles mee hebben ! Om kwart voor vier stapten we mijn huis binnen, binnen het half uur uit en thuis !

Vanavond bracht Susanne, Tamarinde naar ons. Zij blijft vannacht bij ons slapen omdat Susanne morgen moet werken. Ze kan net als haar broertje Charly wel naar de oppas maar dat is natuurlijk lang zo gezellig niet ! Morgen halen mijn ouders Luuk op en hij blijft dan tot vrijdag bij hen. Ik kan dan lekker tutten met de meiden. Hier nog even een foto van de meiden toen ze net in bed lagen. Druk bezig met een spelletje mikado en nog geen zin om te slapen…

Bast en Loki

Vandaag ben ik met mijn ouders naar Naaldwijk geweest. Ik ben weer lekker geslaagd. Omdat ik kortgeleden in een week tijd uit twee broeken scheurde leek het me wel handig om er nog maar twee spijkerbroeken bij te kopen. Was ik vorige keer geschrokken bij Coolcat dat ik van maat 34 naar 38 was gegaan, nu paste ik bij Miss Etam gelukkig weer in 36. en ik ben in die paar weken echt niet afgevallen hoor. En het deed me goed om te merken dat een andere broek in maat 36 veel te ruim was. Jammer was wel dat ze de betreffende broek niet een maat kleiner hadden.
Natuurlijk waren beide broeken flink afgeprijsd.
Bij Esprit vond ik nog een leuk zwart vest met 50 % korting. Kijk dat is nu leuk winkelen….
Wat wel erg jammer was dat ik niet geslaagd ben voor laarzen. Ik wil nog steeds een paar goede betaalbare zwarte laarzen. Dit lukt gewoon niet. Meer dan de helft vind ik ook niet leuk met die gekke puntneuzen. Nu had ik een gaaf paar laarzen gevonden die een beetje zwart-zilver-antiek-achtig waren. Oké niet zwart maar heel goed met zwart te dragen. Ze vielen bovendien mooi smal maar knelden ook weer niet je kuiten af. Helaas hadden ze dit paar alleen nog in 37 en niet in 36. ik heb het nog wel geprobeerd maar ze waren veel te ruim. Erg jammer….

Na het winkelen reden we naar mijn broertje toe om mijn kattenbak en vervoersmand langs te brengen. Gister belde hij me op, hij had er een nieuwe aanwinst bij. Die avond hadden hij en Elke een Sphinx opgehaald !! Normaal zijn die beesten niet te betalen maar omdat de sphinx ooit een oorontsteking had gehad en zij daardoor nu haar kopje scheef houdt en omdat zij iets te veel haar heeft op haar staart ( een Sphinx hoort helemaal kaal te zijn ) konden zij haar veel goedkoper krijgen. En pas geleden waren Maurits en Elke al de trotse ‘ouders’ geworden van een Siamees ! Waarom dan nu weer een kat terwijl ze er al drie hadden ? Dusk en Dawn zijn altijd met zijn tweetjes en moeten niets hebben van het speelse gedrag van Bast, de Siamees. Dit vonden Maurits en Elke zielig voor Bast. Nu hoorden ze dat een Sphinx erg sociaal is en omdat ze die ook wel erg mooi vonden besloten ze Loki maar in huis te halen. Van tevoren dacht ik dat ik Loki vreselijk zou vinden. Ik had wel eens een foto van zo’n kale kat gezien en dat vond ik echt geen gezicht !

We zouden nu alleen de bak afgeven en morgen op kraamvisite komen omdat Maurits een band op bezoek kreeg om geluid opnames te maken. Elke deed open maar Maurits was net weer naar boven gelopen na een pauze dus besloot ze hem te roepen. We zijn dus heel even gebleven en hebben Bast en Loki dus even kunnen zien. Volgende week gaan we dan even langs met de kinderen, die vinden dat ook wel leuk. Loki vond al die drukte maar niets en rende heen en weer, haar geschreeuw ging door merg en been… Maar ik vind haar leuk !!! Ik vind haar helemaal niet lelijk. Het is ook inderdaad geen poes om te zien, het is een heel apart dier. Ze moet ook regelmatig gewassen worden en Maurits had haar vanmorgen al mee onder de douche genomen. Ze vond het prachtig en was heel de tijd aan het knorren.

Maurits vertelde dat hij wel snel naar de dierenarts moet met Bast en Loki want ze zijn geen van beide geholpen. En Bast is een mannetje en Loki een vrouwtje. Als het fout gaat krijg ik een kruising tussen een Siamees en een Sphinx beloofde Maurits. Nou oké ik wil geen kat meer maar als Loki een kindje krijgt wil ik ‘m wel. Wel spannend wat daar uit zou komen.

Hier Elke met Bast….

Loki was moeilijk om te fotograferen, ze was zo snel !! Dit was de enigste foto die nog een beetje redelijk was, jammer dat ze haar ogen dicht heeft.

Mijn nieuwe aankopen…

Winter in Blijdorp

Gister zijn we weer eens in Blijdorp wezen kijken. Koud was het wel, mijn tenen waren al bevroren voordat we in de dierentuin waren. En druk dat het was !! Er stond een flinke rij voor de kassa toen wij aankwamen. Met ons abonnement liepen we meteen door, ik hoorde het commentaar toen we langs de rij liepen. Natuurlijk dachten ze dat we voor piepten.

Er zaten toch nog heel wat dieren buiten, de meeste eigenlijk. De olifanten, de Hyena’s en de tijgers zaten wel binnen. De apen ook maar die hebben we helaas gemist dit keer.

Zo koud was het dus…….

Vreemd om de kamelen in zo’n koude omgeving te zien. Aan de andere kant kan het in de woestijn ook flink vriezen en met zo’n dikke vacht kunnen ze wel wat hebben natuurlijk.

In Blijdorp doen ze niet aan kerstboomverbranding…

Die prairiehondjes zijn zo schattig, je zou ze zo meenemen.

Eerst kwamen we Patrick en Susanne al tegen met Marit. Zij kwamen net uit het Oceanium en wij liepen er naar toe. In het Oceanium stond Tamarinde ineens voor ons neus. Zij was daar met Charly en hun oppas Léon, Susanne en Norman waren aan het werk. Met zijn zessen liepen we verder. Je zag mensen wel kijken. “Zo zeg dat stel heeft vier kinderen ! “
Gelukkig was het lab open, altijd erg interessant.

En natuurlijk de bijzonder originele ei- en schildpadfoto’s…..

Broer en zus maken ruzie wie er op één mag staan. Tamarinde en Charly snappen er niets van. “Waar maken ze zich druk om ? “

Gelukkig kwamen ze droog over. Een ander jongetje haalde nog wel een nat pak, lijkt me niet echt gezond met dit weer.

Rond half zes waren we thuis en besloten we de met Kerst gekregen kaasfonduepan uit te proberen. Dat smaakte prima. Om zeven uur kwam de film The witches van Roald Dahl op TV en zo sloten we weer een geslaagde vakantiedag af…

Dagje Blijdorp.

Om kwart over negen waren Jordy en Anneke hier, een kwartier later stapte ook mijn moeder binnen. We hadden afgesproken vandaag naar Blijdorp te gaan. Mijn vader had niet veel zin om mee te gaan dus hij bleef thuis. Ik had twee vrijkaartjes mee genomen omdat ik ( verkeerd ) had begrepen dat Jordy nog gratis naar binnen mocht. In Blijdorp bleek dat het t/m twee jaar gratis was en Jordy is al drie. Thuis had ik nog een vrijkaartje liggen maar nu ik dat niet bij me had vond ik het ook zonde om gewoon voor hem te betalen. Bij de controle zag ik twee mannen staan, mannen letten toch niet zo op leeftijd bedacht ik…. Ik liep dus voorop, liet mijn abonnement zien en gaf de twee vrijkaarten. Met een strak gezicht zei ik : ” Wij hebben een abonnement, zij kunnen op de vrijkaarten en hij is twee.” wijzend op Jordy. Het was oké… Meteen daarna zei Rebecca : ” Hé mag Jordy wel gratis naar binnen ?” Gelukkig hoorde de man het niet !

Het weer was gelukkig toch nog redelijk. Af en toe regende het licht maar het was overwegend droog en het was zeker niet koud ! Om tien uur waren we op het park en we hebben het uitgehouden tot een uur of vier. Flink lang dus !
Wat blijft een dierentuin toch leuk, al kom je er nog zo vaak je blijft nieuwe “dingen” zien…
Vandaag zagen we een aapje dat heel zielig op een tak zat. Twee dikke lange snottebellen hingen uit zijn neus, van zeker wel vier centimeter lang ! Duidelijk een echte snotaap !

De prairiehondjes waren ook weer erg leuk…

De vlindertuin mogen we van Rebecca en luuk nooit overslaan. Leuk was wel dat er nu weer veel meer vlinders waren dan een paar weken geleden. Ze waren nu ook heel actief en vlogen druk heen en weer. Ook de vleermuizen waren erg druk , ik had ze nog nooit zo snel zien vliegen !

Natuurlijk was er ook tijd voor een lunchpauze…

De tijgerkreek blijf ik geweldig vinden. Heerlijk zoveel ruimte als de tijgers nu hebben, ze hebben het jaren met een heel klein verblijf moeten doen.
De vorige keer lagen ze maar wat, maar ook de tijgers waren op dreef vandaag en lieten echt wat actie zien. Zou het aan het weer liggen ?

Rebecca vond het niet erg om niet naar de speeltuin te gaan, als ze maar wel naar het indianendorp zou mogen, een soort parcours met allerlei hindernissen. Gelukkig was daar nog even tijd voor…
Ook Luuk en Jordy liepen een rondje mee.Wel hield ik mijn hart vast toen Rebecca en Luuk over een smalle boomstam over het water liepen. Gelukkig ging het goed.

Het Oceanium mocht natuurlijk ook niet worden overgeslagen. Anneke vertelde dat familie van haar, die van de week in Blijdorp waren geweest nog een duiker in het water hadden gezien. Er was een vis gebeten door een andere vis en de duikers hielden de haaien op een afstand terwijl de vis behandeld werd. Hij bloedde nogal en de haaien kwamen daarop af…
Ook wij zagen een duiker in het water alleen was dat iets minder spectaculair. De man had z’n dashklei bij zich en plakte daarmee (nep)plantjes vast. Ook heel interessant hoor.

Eén van de laatste dieren die we zagen was een (woestijn ?) vosje. Vorige keer was ik al verliefd op hem geworden en had ik hem het liefst mee gesmokkeld. Toen ik hem vandaag zag lopen met een rattenstaart uit zijn bek kwamen herinneringen aan een rat ( prooi van Boris ) boven en werd het verlangen hem mee naar huis te nemen al minder. Het was trouwens erg lastig om een foto van hem te maken want hij liep nogal druk heen en weer. Hij zag ons natuurlijk staan en wilde zijn prooi veilig stellen. Uiteindelijk begroef hij de rat in het zand…

Na de dierentuin namen we afscheid van Anneke en Jordy en reden mijn moeder, de kinderen en ik nog even naar de AH om eten te halen. Voor mijn ouders en mij een pizza en voor de kinderen kant en klare poffertjes.
Na het eten deden we nog een paar potjes kwartet, daarna gingen we naar huis…
Nu ben ik alleen nog de vleesetende plant vergeten die ik in Blijdorp heb gekocht, die ligt nog in de achterbak van de auto ! Hopelijk overleeft hij het dan kan hij mooi vanaf morgen maandag hier de muggen vangen , want daar hebben we er nu veel van !

Threnody-Control

Terwijl ik deze log schrijf luister ik naar de nieuwe CD van Threnody-Control. Geweldige muziek, luister maar naar deze muziekfragmentjes van de nummers Control en I stand alone Binnenkort is de CD in de winkel verkrijgbaar maar ik kon hem gister al gratis krijgen bij het inwisselen van mijn concertkaartje.

Gister had ik afgesproken met Marco, om 20.10u. bij de bushalte. De bushalte is voor de deur van mijn ouders en Marco woont daar niet ver vandaan. om 20.17u. zou de bus komen…..helaas die kwam niet waardoor we de trein misten. Marco had met Sas afgesproken op Rotterdam CS en baalde dus flink. Marco en Sas hebben elkaar via mij leren kennen en zijn inmiddels al een tijdje een gelukkig paar. ( ik schreef er al eens voorzichtig over op mijn weblog zonder namen te noemen. ) Toen het bijna 20.47 was, de tijd dat de volgende bus zou komen begonnen we hem toch wel flink te knijpen, deze bus zou toch wel komen ? Gelukkig, deze bus kwam wel en het eerste wat Marco zei toen hij de bus instapte was : “Wat is er met de bus van 20.10u. gebeurd ? “
Het antwoord was anders dan we verwachten… De chauffeur van de andere bus was onwel geworden en was naar het ziekenhuis afgevoerd, het was nog niet bekend hoe het nu met hem was maar het was niet best… Ja daar word je dan wel even stil van. Marco fluisterde toen we zaten : ” dat is toch niet omdat ik hem van alles heb toegewenst hè ? …nee, dat kan natuurlijk niet want toen was het al gebeurd. “

De trein van 20.58u. haalden we dus gelukkig wel en Sas had zich vermaakt met het eten van een patatje, was nu in gesprek geraakt met een man uit Tunesië en had een gesprek over thee drinken.

Het was al flink druk in Nighttown. Threnody kreeg de grote zaal met gemak vol ! Leuk om weer veel oude bekenden te zien al vond ik het aantal oude bekenden toch tegenvallen. Ik had er meer uit de Blokhut verwacht en zelfs Stephan Gebedy heb ik niet gezien. Stephan was vroeger ook een goede vriend van me en was altijd bij alle goede regionale bands aanwezig, ook omdat hij voor de Aardschok schrijft. Maar dat neemt niet weg dat het erg gezellig was ! Er waren veel bekenden, Threnody speelde geweldig en ik voelde mij echt even terug in de tijd. Ook de mensen die ik sprak hadden het gevoel van vroeger terug. De muziek en vooral de zang is wel anders dan vroeger maar ik vind ze nog steeds geweldig ! Over die verandering in muziekstijl stond ook nog een stuk in het AD

Ik heb nog wel wat foto’s gemaakt maar achteraf veel te weinig. Ik had het zo druk met muziek luisteren en (bij-) kletsen dat ik veel te weinig foto’s heb genomen van mijn vriendjes en vriendinnetjes ! Terwijl dat toch altijd de leukste foto’s zijn, foto’s van mensen…

Maar goed, ik heb er gelukkig wel een paar…

Marco en Sas..

Ik aan het headbangen ( voor de foto dan )

René en Natasja tijdens het voorprogramma. René was nog niet zenuwachtig…

Leuk, al heel snel kwam Sas ook bekenden tegen. René en Natasja komen ook uit Denhaag en het bleek dat ze gezamenlijke vrienden hadden !

Lastig om te fotograferen in het donker met mijn camera. Jammer dat Sas haar supercamera niet bij zich had… maar gelukkig zijn er nog een paar foto’s heel aardig geworden…

Ernst van Ee

René

Henry

Jago en Sandra

Ik en ( naam vergeten) kennis van Sas.

Rond half twee ( geloof ik ? ) gingen we richting taxi. Thuis zette ik meteen de CD op, wat een geweldige muziek !!

Blijdorp

Wat een luxe, zowel gister als vandaag was ik lekker vrij. Gister omdat de onderbouw op mijn school vrij had, wat voor mij een verplichte ADV betekend en vandaag had ik zelf een ADV opgenomen omdat Rebecca en Luuk een studiemiddag hadden. Of beter gezegd, hun juffen hadden een studiemiddag en dus hadden zij lekker `s middags vrij.

Vorige week kwam Manon naar me toe om te vragen of wij misschien zin hadden om deze middag mee te gaan naar Blijdorp. We hebben beide een abonnement en waren elkaar al eens tegen gekomen in Blijdorp tijdens een studiemiddag. Ik vond het een erg leuk idee en ook de kinderen vonden het een goed plan. Anna is de beste vriendin van Rebecca en Luuk heeft bij Margot in de klas gezeten en zit nu bij Pieter in groep drie. Om twaalf uur spraken we af bij de locatie van Rebecca en Anna. Met Manon’s auto reden we met zijn allen naar Blijdorp.
We parkeerden bij het Oceanium en liepen daarna terug naar de riviërahal waar we ons mee gebrachte brood opaten. De kinderen keken terwijl een film en Manon en ik kletsten wat bij.

Na het eten liepen we door de vogelvolière. Op een gegeven moment begon Margot te huilen en ze werd niet meer stil. Ze had zo’n buikpijn…We hoopten eerst nog dat het snel over zou gaan maar helaas, ze bleef huilen..Manon moest met haar naar huis. We vonden het sneu voor de anderen als we allemaal naar huis moesten en we spraken af dat ik met de kinderen zou blijven en Manon zou ons dan om kwart over vijf ophalen. Wel heel jammer natuurlijk dat het zo moest lopen maar de kinderen waren al lang blij dat ze konden blijven…

“Zie jij vissen ??”

Het werd toch nog een heel gezellige middag. De kinderen waren het steeds met elkaar eens wanneer ik vroeg welk dier we nu moesten zoeken. Riep er één “olifanten !” , werd er in koor “JA !” geroepen. Ook wilden ze allemaal naar de vlindertuin. Toen we er net waren kwam er een vlinder aan die nogal vreemd vloog, waarschijnlijk mankeerde hij wat.
Volgens de verzorger die later binnen kwam viel het wel mee….

De vlinder…

Na de vlindertuin bezochten we de speeltuin die zo goed als leeg was vandaag. Er waren behalve wij nog drie andere kinderen aan het spelen. Jammer dat alles zo nat was, de kinderen zaten daar trouwens niet mee.

Blub ik ben een vis…

Toen we het Oceanium uit kwamen kwamen Manon en Margot net aanlopen. Ze waren iets eerder en waren nog maar even naar binnen gelopen. Gelukkig ging het met Margot weer goed !
In de auto aten de kinderen de chips op die Manon had meegenomen.
De jongens die op de terugweg achterin mochten, achterin hebben ze nog twee extra stoelen die achterstevoren staan, waren lekker druk. Ze liepen zich lekker uit te sloven voor de mensen die achter ons reden.
Anna bleef bij ons eten en na het eten kropen de meiden achter de PC om een gedicht te maken,
Luuk maakte terwijl een tekening. Ik deed de afwas en genoot echt van de geluiden die uit de kamer kwamen. De meiden die om de beurt een zin zeiden en af en toe hoorde je het stemmetje van Luuk erdoor die ook een zin voorstelde…
En dan dat gegiechel tussendoor, schitterend. Op een gegeven moment hoorde ik :

Rebecca : Maar wat was er nu gebeurd ?
Anna : Hij was verdwenen.
Rebecca : Opgepleurd !

De meiden kwamen niet meer bij maar ik kon ook mijn lachen niet meer inhouden..
Het was weer een super geslaagde dag, we moeten het snel maar weer eens over doen.
Alleen dan met Manon en Margot erbij !

Baklavas

Gistermiddag hebben Rebecca, Luuk en ik een mooie plant op het graf van boris gezet. In de plant hangt een foto van Boris. Luuk had een mooie tekening gemaakt en ook Iliass had er een tekening voor Boris in gehangen. Gisteravond heeft Rebecca nog een mooi gedicht gemaakt en die hebben we er vandaag bij gehangen. Ik heb het gedicht en de tekeningen wel gelamineerd in de hoop dat het eventjes mooi blijft.

Luuk

Iliass

Rebecca

Gisteravond had ik een etentje van mijn werk. Mijn collega Joke was 40 jaar in het onderwijs. We hadden dit al eerder gevierd met de kinderen maar het etentje met collega’s was toen niet door gegaan omdat Joke’s man toen in het ziekenhuis lag. Om vijf voor half zes hadden ik en Jobs bij Annemiek afgesproken en met zijn drietjes fietsten we naar Palladion aan de Koningin Wilhelminahaven.
Joke is helemaal gek van Griekenland. Elke vakantie is ze daar wel te vinden en in de zomer zelfs wel een week of vijf. Het sprak voor zich dat we bij de Griek gingen eten.
Nu bofte ik daar mee want de Griek is ook mijn favoriet !
Samen met een collega nam ik het Palladion arrangement. Net zo duur als een voorgerecht, nagerecht en koffie, maar dan veel uitgebreider.

Voorgerecht, 10 soorten Griekse mezes (hapjes).
Hoofdgerecht, Een schaal met verschillende vleessoorten van de grill en verschillende soorten vis. Wordt geserveerd met garnituur en diverse sauzen.
Nagerecht, Palladion dessert (combinatie van griekse zoetigheden met roomijs en verse slagroom)
Palladion Kafe, Koffie in combinatie met Koum Kouat (griekse mandarijnenlikeur)

We hadden geen spijt, het was heerlijk !

Het team was verdeeld over drie tafels.

Hier kreeg Joke haar rapport, met voor ‘kletsen’ een 11.

Ik had zo gehoopt dat er Baklavas bij het nagerecht zou zitten….en ik had geluk ! Er was Baklavas en mijn collega liet ook nog eens de helft liggen.

Rond half elf was ik thuis om mijn vader weer af te lossen, hij had op de kids gepast die avond.