Firefox probleem

Ik log nu al weer een aardig tijdje op alleskits.eu Helaas is dat niet helemaal wat ik er van verwacht had. Op zich gaat het mij erom dat ik een plekje heb waar ik mijn verhalen kwijt kan maar ik vind het natuurlijk ook wel leuk als dat dan ook nog gelezen wordt.

Nu weet ik dat ik nog steeds gelezen word maar ook weet ik dat veel lezers zijn afgehaakt omdat mijn website met Firefox niet te bekijken is. En het is echt erg !! Ik heb zelf geen Firefox maar ik heb pas bij iemand anders gezien hoe dat er uit ziet. Een log lezen zonder je wezenloos te scrollen lukt eigenlijk niet. Ik kan me dus goed voorstellen dat mensen afhaken.

Ik zie het ook aan mijn statistieken. Had ik op ( de oude ! )web-log tussen de 100 en 170 unieke bezoekers per dag, op deze log zijn dat er nog maar tussen de 50 en 70. Nu komt dat natuurlijk ook voor een groot deel doordat mijn oude log makkelijker gevonden wordt met Google maar toch…..

Ook de trouwe lezers ondervinden problemen. Zij lezen wel maar erg prettig is dat niet met al dat scrollen tussen door…Ik heb dus besloten voorlopig ook op Punt te loggen. In elk geval tot het Firefox-probleem op mijn website is opgelost. Het is dus aan jullie om te beslissen waar je leest ( en het liefst ook reageert natuurlijk  ;-))

Dit is ‘m dan…

Het valt misschien op dat deze weblog begint met het verslag van Texel. Klopt ! Ik moet nog steeds verder aan dat verslag en ik ben van plan dat nu heel snel te gaan doen. Wel handig als de eerste delen dan ook op Punt te lezen zijn in plaats van alleen op EU.

Rebecca is trouwens ook weer een website begonnen, samen met haar vriendin Anne. Ook op Punt. De ( drukke ) achtergrond heb ik op mijn geweten maar de prachtige kopfoto is gemaakt door Harriët.

hockeypower

Weblog-meetings en andere dingen….

Misschien hebben sommige mensen zich inmiddels wel afgevraagd waar mijn vakantieverslag blijft. Of misschien hadden jullie in elk geval een logje tussen door verwacht over de dingen die ons nu bezig houden…

Nee, ik hou geen zomerstop, daar doe ik niet aan. Ja, er is zat om over te loggen maar ik kom er maar niet aan toe. Ik was weer eens een cadeau in elkaar aan het knutselen wat meer van mijn tijd vroeg dan ik van tevoren had kunnen bedenken. Maar het is klaar, gelukkig !! Dus vanaf nu zal ik de meeste avonden weer gaan besteden aan het loggen èn….mijn verslag over Texel ! Elke avond op texel heb ik schrijvend doorgebracht, het zou toch zonde zijn om dat niet te plaatsen ?

Deze week was vreemd. Het overlijden van Petra doet me meer dan ik van tevoren gedacht zou hebben. Heel de dag denk ik aan haar en haar kinderen. Het is zo vreemd, Rebecca en Luuk hielden een watergevecht met Simone en haar vriend. Even lach je en doe je gek. Even is het vergeten om meteen daarna weer te realiseren. ‘ Nee het is echt, Petra komt niet meer terug.’

Door de hitte hebben we niet veel ondernomen al werden de dagen als vanzelf ingevuld. Onverwachtse visite die gezellig bleef eten. Zelf op visite gaan, bij de oude buren van mijn ouders, bij mijn oom en tante en mijn nicht en haar gezin. De laatste zien wij zelden maar als we elkaar zien is het zo gezellig ! Luuk bleek het heel goed te kunnen vinden met zijn achter-achter neef die bijna net zo oud is als hij. Hij en Marvin gingen meteen samen voetballen. Ook mocht Luuk drie Super de Boer voetbalpoppetjes uitzoeken van hem en hij ( lees oma ) nam Marvin’s nieuwe Geox schoenen over voor een leuk bedragje omdat Marvin ze niet lekker vond lopen. Luuk helemaal blij natuurlijk !!

Rebecca werd meteen verliefd op de schildpad des huizes. ‘ Mam mag ik ook een schildpad ??’ Het leuke is dat ik als kind ook voor deze schildpad op de grond heb gelegen. Mijn oom en tante hebben hem al veertig jaar maar hoe oud hij precies is weten ze niet. Waarschijnlijk was hij al een jaar of dertig toen zij hem kregen. Petra had ook altijd landschildpadden. Wij hebben er wel eens voor gezorgd als zij op vakantie gingen. Het blijft bijzonder die beesten….

Het krantje op Rebecca’s schoot is trouwens uit voorzorg, de schildpad laat nog wel eens iets lopen als hij opgetild wordt.

Tja en wat doe je verder met die hitte ? BBQ-en natuurlijk !

Tamarinde en Charly op visite krijgen en in het zwembad duiken…

Tamarinde bleef zelfs heel de dag omdat Susanne moest werken. Wel zo gezellig natuurlijk !!

Deze week ook eindelijk eens langs Josette gelopen. Josette woont tegen over mij, echt een paar meter verder dus… We kenden elkaar natuurlijk van gezicht maar maakten nooit een praatje. Ineens leerden we elkaar kennen door weblog. Heel raar ineens een reactie op je log van een overbuurvrouw !! We wonen beide al tien jaar in deze straat ! Ik was de kinderkamers aan het opruimen en had er opeens genoeg van. Die hitte was echt niet leuk meer, tijd voor een pauze. Ik gluurde door het raam van Rebecca, zag Josette buiten zitten en besloot erheen te lopen. Meteen haalde ze een stoel en een bak koffie. Gek hè ? Een soort weblog-meeting in je achtertuin ! Het was heel gezellig en we doen het zeker snel over.

Gister had ik nog een weblog-meeting. Sandra kwam bij mij langs om autobanden te brengen. Zij wilde er van af en ik wil ze gebruiken om zitjes te maken voor in de tuin. Sandra en ik kennen elkaar al ruim twee jaar via weblog maar zagen elkaar gisteravond voor het eerst. Het was echt helemaal niet vreemd en het klikte meteen !! ( Had ook niet anders verwacht ! 😉 Rond elf uur ging ze pas richting auto en ook deze meeting is zeker voor herhaling vatbaar !

Super bad en Scheveningen

Voor de vakantie had Marjan mij gemaild. Of ik interesse had in een groot zwembad voor in de tuin. Nu waren wij juist van plan om een groter bad te kopen maar ik vond ze overal nogal duur. Het kwam dus heel goed van pas !

Chris kwam hem zondag even langs brengen. Het is inderdaad een super groot bad, echt geweldig ! Het duurde wel even voordat het opgepompt was maar we hebben allemaal mee geholpen. Het was ook wel nodig om af en toe te wisselen want na eventjes pompen liep het zweet al van je rug af. Wat een hitte !

Voordat ze er echt in konden zwemmen moesten de kinderen ook nog even geduld hebben want ook het vol laten lopen duurde even.

Maar dan heb je ook wat !!!

Om een uur of drie kwamen Gerard, Nardy en Daniëlle langs. Chris ging bij vieren weg en een half uur later stelde Nardy voor om naar Scheveningen te rijden. Aan het strand was het vast lekkerder dan in de warme tuin. En dat was ook zo… Er dachten alleen wel meer mensen hetzelfde over waardoor we aardig wat rondjes door de parkeergarage moesten rijden voordat we eindelijk een plekje vonden.

Bij de Mac even een frietje gegeten.

Bij een strandtent nog een kop koffie gedronken terwijl de kinderen in het zand speelden. Luuk vergat al snel dat hij geen zwembroek aan had en kwam met een druppende broek terug lopen.

We bekeken nog even wat winkeltjes, liepen over de boulevard en keken onze ogen uit. Er zitten aardig wat leuke lounche tentjes langs het strand zeg ! Nardy en ik hadden het erover. Dat is pas echt chillen ! Zitten op een bankje een rosé in de hand, een openhaard erbij, gave muziek, direct aan zee… Toen we een paar van die tenten hadden aangewezen en we het al lang weer over wat anders hadden wees Luuk Gerard op een strandtent : " Is die ook chill pap ?" Echt lief…

Waar we ook om moesten lachen ! Er liepen een paar jonge mannen voorbij en één zei aardig hard:( geen idee over wie maar niet over ons.) " Zo die is een partij lelijk ! " Zegt Nardy hard terug : " En bedankt !! " De jongen schrok zich een hoedje, keek Nardy aan en stamelde : " Nee jij niet ! Jij niet ! "

Dagje Delft

Vandaag met mijn ouders naar Delft geweest. Wat is dat toch een gezellige stad ! Zeker met mooi weer word ik daar altijd helemaal vrolijk. Met Leiden en Amsterdam heb ik dat ook altijd. Volle terrassen, leuke winkeltjes….

De eerste winkel waar we in gingen was Esprit waar ik meteen een gave broek zag hangen. Of eigenlijk vond mijn moeder ‘m. Hij is wel precies pas maar ik wil er toch nog een paar kilo af dus dat komt wel goed. Met 30 % korting dus dat was wel leuk. Ook kocht ik nog een gaaf shirt, helaas niet afgeprijsd.

Bij de Kruitvat kocht ik haarverf. Ik wilde van mijn blonde uitgroei af maar had niet veel zin in weer een duur bezoekje aan de kapper. Zelf verven is bij mij nooit een succes geweest. Ik smeer die verf altijd overal behalve op de goede plek. Heel mijn badkamer ( of vroeger thuis die van mijn ouders ) zat altijd onder de verf, mijn nek, voorhoofd en oren waren altijd gekleurd en op mijn haar pakte het vaak juist niet goed genoeg. Ik heb vroeger mijn haar ook wel eens onder de douche uitgespoeld, geen slimme zet. Het was een soort paarse verf en na afloop was ik helemaal blauw, ik leek wel  een smurf ! Maar nu had mijn moeder voorgesteld om het te verven en dus zocht ik een kleur uit, goud bruin.

We dronken nog een biertje op het terras bij de Waag, waar we ook wel eens gegeten hebben. `s Avonds at ik bij mijn ouders ( mijn eerste haring van dit jaar ! ) zodat mijn moeder na het eten aan mijn haar kon beginnen. Het was wel even spannend hoe het zou pakken op het blond maar het is gelukt. Voor hetzelfde geld wordt het groen of zo. Een rode kleur had ik ook wel leuk gevonden maar dat durfde ik niet. Stel je voor dat het op die blonde plukken oranje zou worden ! Is voor morgen wel leuk natuurlijk maar daarna…. Nu ben ik dus weer donker, wat ik van nature ook ben. 

Groot scherm

Gisteravond kwam Marco langs om een router bij mij te installeren. Hij gebruikte hem toch niet en ik zou er heel blij mee zijn ! Rebecca wil mijn oude PC op haar kamer zodat zij daar ook kan internetten. Helaas is het niet gelukt… Hij sloot de router aan en alle lampjes gingen branden. Maar volgens de gebruiksaanwijzing moest de LED status eerst knipperen en vervolgens uitgaan. Wanneer het lampje bleef branden had er zich een hardwarefout voorgedaan. Marco een uur bezig geweest om die ‘hardwarefout’ op te sporen. Dat lukte niet.

Daarna wilde hij het internet weer aansluiten om op het internet te kunnen zoeken wat het probleem zou kunnen zijn. Helaas geen internet. Gelukkig hielp het om het modem te resetten. Hij keek op de website van Sitecom en vond dit !! Beetje slordig hè ?

Dat probleem was dus opgelost maar we kregen hem niet geïnstalleerd op mijn PC. Balen…Bij mij lijkt het nooit eens een keer normaal te gaan als het met de PC te maken heeft. Bij iedereen schijnt het een makkie te zijn maar bij mij werkt het nooit ! 😦

Ook balen dat ze zondag op Parkpop geen schermen neerzetten voor de wedstrijd Nederland-Portugal. Ik snap het ook niet. Ze hebben wel het optreden van Di-rect vervroegd zodat zij om 21.05 eindigen i.p.v. 21.30u. Leuk voor die gasten ! Niemand blijft natuurlijk tot negen uur hangen als op diezelfde tijd de wedstrijd begint. De mensen komen overal vandaan en ik denk niet dat er veel zijn die als Nederland speelt in de bus of trein willen zitten.

Ikzelf  duik ergens in Denhaag een kroeg  in om de wedstrijd te volgen, dan hoef ik niet echt heel vroeg naar huis . Loop nog even te dubben waar.  De Paap vind ik erg leuk maar ik weet niet of zij een groot scherm hebben.( zal best wel) En dan las ik nog dat Cremers leuk is maar daar heb je zo te lezen kaarten voor nodig of zo ? Ik snap het verhaal op de site niet zo goed. Ik ga geen kaartje kopen om een voetbalwedstrijd in een kroeg te zien. Het zal de eerste tent wel worden denk ik… Maandag ben ik lekker vrij, de kinderen worden zondag door Gerard en Nardy naar mijn ouders gebracht en blijven daar slapen. Ik hoef dus niet echt op de tijd te letten, behalve dan op die van de laatste trein ! ( slaapt zo slecht zo’n station bankje…;-))

Het dagboek

Rebecca kwam vanavond naar me toe. ‘Mam, ik ga weer eens een dagboek bijhouden. ‘ Nu is ze vaker dagboeken begonnen maar verder als een paar bladzijden kwam ze nooit. ‘Nu ga ik er echt elke dag in schrijven mam !!’ We zullen zien. ‘ Jij mag het wel lezen hoor mam ! ‘ Ik zei haar dat ze alles mocht laten lezen maar dat ze er ook juist voor kon kiezen om het voor haar zelf te houden. Daar is een dagboek immers voor…

Ze weet dat ik vroeger ook altijd dagboeken bij hield. Echt bijna al mijn belevenissen van mijn zevende tot dat ik een jaar of twintig was zijn op geschreven. Rebecca heeft ook wel eens wat dagboekjes gelezen. Dagboeken waar ik jonger of net zo oud was als zij. Nu vroeg ze me ook weer of ze wat dagboekjes mocht lezen. Ik zocht er een paar voor haar uit. Grappig om weer eens in de twee kisten te duiken propvol volgeschreven schriften en dagboeken. Dit kwam daar uit te voorschijn….

En dan mis ik er hier nog heel wat !! Ik vond het altijd heerlijk om te schrijven, dat wist iedereen. Ik had veel penvrienden en vriendinnen. Uit Egypte, Ierland, Tunesië, Amerika… drie volle grote dozen met brieven staan er op mijn kast. ( Dat had toch vroeger ook wel wat, die dikke enveloppen in de brievenbus ) Toen er op school iemand nodig was om een dagboek bij te houden van de reis naar Londen vroegen ze dat meteen aan mij. Dat hebben ze geweten…een heel volgeschreven schrift kregen ze terug van de vijf dagen dat we weg waren geweest. Weet ook niet of heel dat verslag toen in de schoolkrant is geplaatst…

Dat ik nu dus verslaafd ben aan het webloggen is dus eigenlijk niet eens zo gek. En korte stukjes schrijven lukt me nu ook nog steeds niet. Wie heeft me vroeger ook alweer die school voor journalistiek uit mijn hoofd gepraat ? Had me best wat geleken toen….Daar had ik misschien geleerd hoe ik de relevante informatie uit een langdradig stuk tekst kon halen om er een leesbaar geheel van te maken…

Ik kon het niet helpen vanavond. Ik moest zelf ook even een dagboek mee naar beneden nemen om door te kijken. Het bleek een dagboek te zijn van toen ik 16 jaar was. Helemaal verliefd op Danny. Hij werd niet veel later mijn vriendje. (met hem sta ik nu op hetzelfde schoolplein. Danny is ook verhuisd naar Vlaardingen en zijn zoon zit bij Luuk op school) Ik zal een stukje uit het dagboek hier op schrijven :

….Sandra en Marloes moesten om 11 uur thuis zijn, Brigit en ik pas om half 1. Dus na elven waren we nog maar met zijn vieren. Danny lag op de bank, ik zat en leunde tegen hem aan. Naast mij zat Brigit en daarna zat Chris. We keken naar één of andere duffe film op TV. Ik weet niet eens waar hij over ging. Ik had een kussen onder mijn hoofd. Ineens trok Danny het kussen weg en legde dat onder zijn hoofd. Dus ik probeerde het weg te trekken. Dus we waren een beetje aan het stoeien kreeg ik ineens zijn knie in mijn oog. Ineens zat ik op de grond. Maar Brigit, Danny en Chris waren inmiddels ook aan het stoeien. Maar ik bleef op de grond zitten en voelde ineens mijn oog opzwellen.Ik : " Shit is der wat met mijn oog ?" ( Maar ik bleef mijn oog bedekt houden met mijn hand want ik dacht, shit ik zie der niet uit) Dus Chris : "Haal je hand dan weg." Dus ik deed het en deed mijn hand er gelijk weer op. Hij : " Zo shit, laat eens kijken, o kijken, zo shit ! " Dus Brigit en Danny ook kijken. Chris : " Water vlug ! " Dus ik een handdoek met water op mijn oog want ze hadden geen ijs. Zo maar ik had echt een hele dikke bult ongeveer als een pingpongbal onder mijn oog en dan nog blauw, paars. En ze hielpen me ook erg, Danny lag in een deuk en Chris zat maar : " Zo je ziet er echt niet uit, het lijkt wel een reuze puist alleen 10 keer zo groot ! " Ik lachte ook wel maar ik was wel duizelig en een beetje misselijk. Nou om 00.15 brachten Danny en Chris ons naar huis. We bleven nog even staan kletsen. Toen kwamen Frank, Koen, Suzanne, Marcel en marieke naar beneden. Ze waren naar het toneelstuk in de flat geweest. Hun : " Zo shit wat is er met je oog, hoe is dat gebeurd ? " Ik verteld. Hun : " Zo lekker jochie ben jij ! "tegen Danny. Maar ik had er wel bij gezegd dat het niet expres was gegaan natuurlijk. Pa en ma schrokken zich ook rot toen ik thuis kwam. Maar ik deed er ijs op en ging naar bed. Ze waren alleen kwaad omdat ik 3 kwartier te laat was en gister ook al.

P.S. Ik en Brigit gaan morgen weer naar Danny en Chris.

Ik heb dit stuk letterlijk overgenomen uit mijn dagboek van toen dus let niet op het taalgebruik. Leuk om terug te lezen wel, ik was dit voorval al lang vergeten natuurlijk…

Vaderdag

Dit weekend waren de kinderen bij mij maar natuurlijk moest er nog wel vaderdag worden gevierd. Gerard en Nardy zouden dus bij ons langskomen. De kinderen wilden graag een taart bakken voor pappa, voor zijn vaderdag. Nu hadden we dit zaterdagavond willen doen maar toen waren we veel te laat thuis. Daarom besloten we zondag maar ietsje eerder op te staan. Nu werd dat ‘ietsje eerder’ nog tien uur en dus belde Rebecca Gerard om te vragen of ze pas na twee uur konden komen zodat er nog genoeg tijd was om het plannetje uit te voeren. ( De taart moest drie kwartier in de oven en een uur afkoelen ! ) Ze vonden dat geen probleem.

Om twee uur was Gerard hier, zonder Nardy want ze hadden ook nog een verjaardag en dus hadden ze zich moeten verdelen. Koffie hoefde Gerard niet meer en dus kreeg hij een heerlijk stuk appel-kruimeltaart bij zijn biertje. Rebecca had een mooi gedicht gemaakt op zijn naam.

               Lieve papa,

Geweldig lief en aardig is hij, dat is reuze waar.

En altijd optimistisch staat hij altijd voor me klaar.

Regen sneeuw en storm, nooit ga ik bij je weg.

Als dat toch zou moeten dan heeft die dat wil maar pech.

Regelrecht gewoon een kei !

De liefste vader, ja dat ben jij !

               xxx Rebecca

Van Luuk kreeg hij een prachtige hoed die hij kan opzetten als hij ons elftal aan wil moedigen. Verder waren ze vrijdagmiddag ook nog samen naar de winkel geweest en hadden daar van hun eigen geld cadeautjes gekocht. Midden in de winkel hadden ze ruzie gekregen omdat ze allebei het zelfde cadeau wilde kopen. Stampvoetend had Luuk in de winkel gestaan en de verkoopsters konden ( volgens Rebecca ) met moeite hun lachen inhouden. Thuis was Luuk nog heel boos maar gelukkig heb ik ze over kunnen halen om de twee cadeautjes samen te geven. Dan maakte het niet meer uit wat van wie was…

Rebecca had vrijdag ( haar eerste ! ) spreekbeurt over archeologie. Gister deed ze hem nog een keer over voor Gerard die het ook heel interessant vond.

Molendag

Gister had Rebecca een clubwedstrijd. Iedereen kan daarbij een medaille verdienen en het hangt af van je punten of dat een bronzen, een zilveren of een gouden is. Om half tien was de warming-up, de wedstrijd een half uur later. Het was vrij stil omdat `s ochtends alleen de selectie en de peuters en kleuters van de recreanten aan de beurt waren. De rest van de recreanten hadden de wedstrijd `s middags. Vorig jaar ging iedereen tegelijk.

Helaas heeft Rebecca geen medaille kunnen verdienen. Bij het eerste onderdeel, de brug ging het al mis. Ze zwaaide te ver door waardoor de afsprong fout ging en ze op haar arm terecht kwam. Gerard en ik dachten dat ze wel weer op zou staan en door zou gaan maar ze werd door haar turnjuffen mee naar achter genomen. Ik liep dus ook maar even naar achter. Er kwam ook meteen iemand van de EHBO bij. Ze had meteen na de val naar haar arm gegrepen en ze namen meteen het zekere voor het onzekere. Toen haar arm gekoeld werd trok ze helemaal wit weg en begon ze te zweten. Ze zag ook niets meer zei ze. Snel werd ze op een stoel gezet maar het ging maar niet over. Er werd een mat gehaald waar ze op kon liggen. Na een tijdje kon ze weer staan maar goed ging het nog niet. Haar arm bleek mee te vallen maar ze kon er niet meer mee verder turnen. Ook de duizeligheid bleef en ze was misselijk. We zijn dus maar naar huis gegaan. `s Middags belde ik nog even ( de kinderen zijn bij Gerard en Nardy )om te vragen hoe het ging. Ze was nog wel misselijk maar verder ging het wel. Waar de duizeligheid vandaan kwam blijft een vraag. Ze had goed gegeten. Het kan zijn dat ze duizelig werd van de schrik en de zenuwen maar het kan ook door de klap van het neerkomen zijn. In elk geval is het weer goed afgelopen, ik blijf het een gevaarlijke sport vinden.

Ik heb toch nog een foto kunnen maken….

`s Middags ben ik met mijn ouders en Anneke nog even Schiedam in geweest. Het was molenweekend en het was overal gezellig druk. Vorig jaar heb ik steeds gezocht naar een leuke bikini maar dat was toen niet gelukt. De meeste vond ik niet leuk en de enkeling die leuk was zat niet goed. Nu liep ik een winkel in, zag een leuke en….hij paste ! Eindelijk…

Verder zijn we niet veel winkels in geweest want we kwamen natuurlijk voor de molens !

Wat wel grappig was. Op een gegeven moment zagen we een  ijskarretje van La Venetia voor de deur van de jeneverstokerij staan met twee soorten ijs, boerenjongens of boerenmeisjes. Wij lusten eigenlijk wel een ijsje en Anneke trakteerde. De jongen achter de ijskar wees op de portemonnee van Anneke. ‘Stop die maar weg hoor ‘ Daarna keken we wat er op het bord naast de ijskar stond. ‘Gratis ijs’ !

 

In sommige molens kon je ook helemaal naar boven. Nu heb ik dat wel vaker gedaan maar dat blijft leuk natuurlijk. Naar boven gaat makkelijker dan naar beneden maar ik had nu gelukkig geen kind bij me. Ik heb een keer luuk op de arm gehad jaren geleden, dat was minder geslaagd.

En nee, ik heb geen klap van de molenwiek gehad…

Bij een van de molens werd er ook een toneelstukje opgevoerd. Erg leuk en interessant om te zien. Door dat toneelstuk kreeg je veel informatie over het leven in de molen vroeger en de geschiedenis van de Schiedamse molens.

Er waren ook oude ambachten te zien. Hier de klompenmaker….

en de smid

De duif

Gister moest Rebecca weer om tien uur turnen. Normaal turnt ze drie uur op zaterdag maar dit keer stopten ze al om half een. Na het turnen wilde Rebecca met Anna afspreken maar Anna was zo hard op haar neus gevallen dat het Manon beter leek als ze eerst even naar huis ging. Luuk wilde wel met Pieter spelen en dus nam ik Pieter mee naar huis. Eventueel zou Anna later nog komen.

Ineens zagen we naast de turnzaal een jonge duif in de  bosjes liggen. Het zag er niet best uit maar hij leefde nog. We bespraken wat we met hem moesten doen. Ineens kwamen er twee jongens van een jaar of vijftien, zestien aan lopen. De een had een mobiel en we hoorden hem praten : ‘ Ja er ligt hier een duif en die doet niets meer…’ Het bleek dat hij 112 had gebeld. Hij kreeg een nummer door van de dierenambulance. Op nieuw deed hij zijn verhaal en er zou een wagen gestuurd worden. Na een half uur was er nog geen wagen. Inmiddels was er ook nog een klein meisje bovenop de duif gaan staan, echt erg. Er kwamen nog twee meisjes van dezelfde leeftijd bij staan. Een van hen belde nog eens naar de dierenambulance. Het zou nog ongeveer 20 minuten gaan duren. Niet normaal he ?! Ik merkte op dat we beter hadden kunnen zeggen dat het om een hond ging en wanneer ze kwamen dat de hond weg was maar dat er nog wel een zieke duif lag.

De moeder van een van de meisjes kwam er bij staan en stelde voor dat ze de duif naar het dierenassiel zouden brengen. Mij leek het beter te wachten omdat de ambulance de vogel direct naar de vogelopvang zou brengen. Het assiel was ook ongeveer een kwartier lopen. Maar ze wilden toch naar het assiel en Rebecca wilde natuurlijk mee. Luuk en Pieter vonden het ook geen probleem en zo liepen we in optocht richting assiel. Bij het assiel werd de vogel wel aangenomen maar hij zou pas in de avond naar de vogelopvang worden gebracht. We zullen nooit weten of hij het heeft gered maar ik vond het echt geweldig van die kinderen dat ze er zoveel tijd en moeite voor over hadden.

Door de duif waren we natuurlijk wel een uur later thuis. Snel aten we een boterham waarna de kinderen weer naar buiten gingen. Rond een uur of drie bracht Manon, Anna. Gelukkig ging het weer een beetje met haar. Eerst hebben ze weer een tijd met de waterpistolen gespeeld, daarna hebben ze zich vermaakt met spelletjes.

Anna en Rebecca gingen badmintonnen…

de jongens speelden jeu de boules.

Ik had gehoopt vandaag nog even verder te kunnen lezen in ‘de da vinci code’ maar weer kwam er niets van. Eerst kwam Luuk aan helemaal onder de poep, hij was uitgegleden en natuurlijk precies in de hondepoep beland. Die kon ik dus meteen onder de douche zetten. Niet veel later kwam Rebecca met poep tussen haar tenen, die was midden in een drol gaan staan. Manon bleef nog iets drinken, wel heel gezellig natuurlijk. Ik snap niet hoe andere moeders aan lezen toekomen !!

Vandaag was ook nog heel gezellig. Marco stond onverwachts op de stoep en we hebben weer lekker bij kunnen kletsen. Ik had hem voor het laatst gezien op de kerst en nieuwjaarsparty in Februari dus dat was al even geleden.

En dan zit het heerlijke lange weekend er weer op, toch jammer…..

Heerlijk weer !

Wat een heerlijk weer hebben we deze week he ? Jammer dat we niet nu, net als de rest van Nederland, vakantie hebben. Iedereen klaagt er over want de hogere scholen in Vlaardingen waren deze week wel vrij en de basisscholen hebben pas 20 Mei vakantie. Niet leuk wanneer je kinderen op verschillende scholen hebt en je oudste kind moet straks studeren terwijl je met je jongste vakantie viert. Maar goed, ook zonder vrije dagen was ik erg blij met het weer van deze week.De mensen zijn meteen zoveel vrolijker en heel de wereld ziet er anders uit. Heerlijk zo lekker veel buiten zijn. Op school buiten lunchen maar ook thuis, heel de week eten we al in de tuin.

Donderdag zaten we te eten toen we ineens geritsel hoorden. Het bleek uit een hoopje bladeren te komen. Toen we de blaadjes voorzichtig wegschoven kwam er een egeltje te voorschijn.Echt lief !

Jaren geleden hebben we er ook al eens een in de tuin gehad en nu dus weer. Ook hebben we twee vogelnestjes in de tuin. Een van een spreeuw en een van een pimpelmees. Ik heb er geprobeerd in te gluren maar dat lukte niet goed. We zien alleen de ouders af en aan vliegen.

Vrijdag waren we natuurlijk lekker vrij ! En we hebben er echt een heerlijke vakantie-tuin-dag van gemaakt. Rebecca ging naar de speeltuin en kwam terug met Roosmarijn. Luuk heeft geen vriendjes in de buurt en moet altijd echt af spreken. Gelukkig voor hem ging al snel de deurbel. Het was de buurvrouw, haar kleindochter was er en zij wilde graag met Luuk spelen. Zij hebben dus ook nog een hele tijd kunnen spelen. Ik had me voorgenomen nu eindelijk weer eens in ‘de da vinci code’ te beginnen. Lang geleden was ik daar ook al in begonnen maar toen kwam ik steeds niet aan lezen toe. Ik trok mijn bikini aan en ging met het boek in de tuin zitten. Opnieuw kwam ik niet ver. Er moesten ijsjes gepakt worden, emmers worden gevuld, vragen beantwoord, verhalen gehoord…

Luuk keek hier niet echt blij omdat de meiden zijn supersoker hadden.

Maar gelukkig vonden de meiden de waterbalonnen ook erg leuk dus had hij hem snel terug.

Tegen half vijf fietsten we naar mijn ouders waar we zouden eten. Op eens hoorde ik sirenes en omdat ik in de keuken stond keek ik automatisch even naar buiten, het klonk wel erg dichtbij. Ineens zag ik de brandende bus staan. Natuurlijk meteen de kinderen en mijn ouders geroepen ( het zag er niet ernstig uit ) en mijn camera gepakt.

De brand was snel onder controle maar ze bleven nog lang nablussen.

Je schrikt wel denk ik als je achter in de bus zit en je krijgt ineens wel een erg warme rug. 😉

Daarna opnieuw lekker buiten gegeten en rond een uur of half negen weer naar huis gefietst.